ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΚΛΕΠΑΣ

Το γεφύρι της Κλεπάς έφερε σε επικοινωνία τους κα­τοίκους της Κλεπάς και της περιοχής της με τα απέναντι νοτιόχωρα, τα Κρυονέρια, την Ελατόβρυση, κ.ά.

Θεωρείται το στενό αυτό του Ευήνου πύλη από την Ευρυτανία στην Αιτωλία: Από εδώ εισέβαλε το φθινόπωρο του 1823 ο Μουσταή Πασάς της Σκόδρας, αφού είχε συγκρουστεί στο Κεφαλόβρυσο Καρπενησίου με τον Μάρκο Μπότσα­ρη με τα γνωστά αποτελέσματα.

Εδώ από πάνω στα απρόσιτα βράχια της «Αποκλείστρας» της Κλεπάς είχε καταφύγει τότε κόσμος και γλίτωσε. Ακόμα σήμερα καταφεύγουν εκεί πάμπολλα αρπακτικά, γεράκια, αετοί, δείγμα υγείας του τοπικού οικοσυστήματος.

Πρόκειται για γέφυρα με χαμηλωμένο τόξο. Το άνοιγμα της είναι 10,42 μ, το βέλος του τόξου 3,56 ± 0,01 μ., ενώ το εσωράχιο βρί­σκεται περίπου 12,60 μ. πάνω από την κοίτη. Το κατάστρωμα καταστρώ­θηκε οριζόντιο. Το κατασκευαστικό του πλάτος μετρήθηκε 3,04 μ. περιο­ρίζεται δε από δύο υποδειγματικά λαξευμένα λίθινα στηθαία, συχνά ολόλιθα πλάτους 0,32 ή 0,34 μ. και ύψους 0,53μ. έως 0,64 μ. Στη βάση των στηθαίων προβάλλει κατά 0,18 μ. πέτρινος κοσμίτης πάχους (ύψους) 0,23 μ. και το μέτωπο του τόξου προβάλλει ελαφρά λίγα εκατοστά: Απο­τελείται από μεγάλους θολίτες μήκους 0,70 μ. με περιτένεια γύρω και κύ­φωση ενδιάμεσα.

Από το ίδιο γκρίζο ασβεστολιθικό υλικό κτίστηκαν και οι τοίχοι («τύμπανα») των προσώπων της γέφυρας, με πέτρες επιτηδευμέ­να και με κύφωση λαξευμένες.

Το έργο χρονολογείται σύμφωνα με δημο­σιογραφικές πληροφορίες στα 1885, κα­θώς τότε το αναφέρει ο Ανδρέας Καρκαβίτσας. Η καλολαξευμένη αυτή γέ­φυρα σώζεται μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση.