Το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης οξιάς στην Ευρώπη βρίσκεται στη Κλεπά, και συγκεκριμένα στο βουνό της, την Κοκκινιά.
Τα ελατοδάση της Κλεπάς δεν έχουν ταίρι σε ολόκληρη τη χώρα, λόγω της ιδιαίτερα εκτεταμένης κατανομής τους και της πυκνόφυτης μορφής τους.
Στη ευρύτερη περιοχή τα δάση είναι φυσικά και πυκνά και αποτελούνται από έλατα βελανιδιές, πλατάνια, καστανιές κ.α.
Η Κλεπά έχει προικισθεί με ένα μεγάλο αριθμό πηγών, από όπου και αναβλύζουν γάργαρα και δροσερά νερά.
Στα δάση της Κλεπάς ζει ο Λύκος, το Ζαρκάδι, το Αγριογούρουνο, ο Αγριόγατος, η Αλεπού, ο Ασβός, η Νυφίτσα, το Κουνάβι, ο Σκίουρος, ενώ στη ευρύτερη περιοχή έχει επανεμφανισθεί και η Αρκούδα.
Στα όμορφα βουνά της φωλιάζουν μεγάλα και σπάνια αρπακτικά όπως ο Χρυσαετός ,ο Φιδαετός, η Ποντικοβαρβακίνα, ο Πετρίτης, το Διπλοσάϊνα, το Ξεφτέρι, ο Βραχοκιρκίνεζο, ο Μπούφος, η Τυτώ κ.α.
Στα παραποτάμια δάση της περιοχής την άνοιξη βρίσκουν καταφύγιο τα Αηδόνια, οι Κούκοι, τα Κοτσύφια, οι Παπαδίτσες κ.α.Μέσα στα πυκνά δάση βρίσκουν καταφύγιο οι Δρυοκολάπτες, τα Παρδαλοτσικλιτάρα, Μεσοτσικλιτάρα, Λευκονωτοτσικλιτάρα.
Αυτά τα σπάνια είδη πουλιών αποτελούν οικολογικούς δείκτες της υγείας του δάσους.
Επίσης έχουν καταγραφεί και μερικά Στρουθιόμορφα, όπως ο Βραχοτσοπανάκος, η Ασπροκωλίνα, η Σβαρνίστρα, ο Γαλαζοκότσυφας, η Κάργια κ.λ.π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου